ಭದ್ರೆ...

ಇದ್ದಾಳೆ, ಇಲ್ಲಿವಳೊಬ್ಬಳು -

ಸದ್ದಿಲ್ಲದಂತೆ ತನ್ನ ಪಯಣ ಸಾಗಿಸುವ
ಮೌನಗೌರಿ !

ಆರ್ಭಟ ಹೆಚ್ಚೆಂದು ಶಪಿತಳಾಗಿ
ಮೂಲೆಗುಂಪಾದ ಪತಿತೆ? ಅಲ್ಲ ಪಾವನೆ.

ಕಡು ಕಾಡು-ಕಣಿವೆಗಳ ದಾಟಿ ಬಂದವಳು,
ಒಡಹುಟ್ಟಿದವಳಿಂದ ದೂರಾಗಿ,
ಕವಲು ದಾರಿಯ ಹಿಡಿದ ಏಕಾಂಗಿ.

ತನ್ನ ಸಣ್ಣ ಬಳುಕುವ ನಡು, ಒಡಲಾಳದ ಚೆಲುವಿಂದಲೇ
ಜಗವ ಸೆಳೆಯಬಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣಸುಂದರಿ.

ಆದರೆ -
ಹಾದಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಇವಳನ್ನು ದೋಚುವವರೇ!!
ನಿರ್ಮಲವಾದ ಇವಳನ್ನು ಹಾಳುಗೆಡವಿ ಬೀಗುವ
ಸಾಧಕರು!!!

ಇವಳು -
ಹಿಡಿದ ಹಾದಿಯೇ ತಪ್ಪಾಗಿರಲು ಯಾರನ್ನು ತಾನೇ
ಶಪಿಸುವಳು?
ಎಲ್ಲ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಸಹಿಸುತ್ತ, ಅನ್ಯರ ಮನೆದೀಪ
ಬೆಳಗಿದಳು.

ಬಾಳಹಾದಿಯ ನಡುವೆ ಸೋತು ಮತ್ತೆ ತನ್ನಕ್ಕನ
ಮಡಿಲ ಸೇರಿದಳು.
ಒಂಟಿಪಯಣದ ಹಾದಿ ಮುಗಿಯಿತೆಂದು ಮನದ ಒಳಗೊಳಗೇ
ಹಿಗ್ಗಿ ಉಬ್ಬಿದಳು!

ನಂತರ -
ಸ್ವಂತಿಕೆಯೆ ಕಳೆದು ಹೊರಾಟವಳಿದು,
ತನ್ನ ಹೆಸರನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನಿತ್ಯ ನಿರಂತರ ಅ'ಭದ್ರೆ' !!!