Saturday, 27 August 2011

ಸ್ವಾನುಭವ - ನನ್ನ ಚುಟುಕ

ಛೆ! ನಾನು ಓದಿರುವುದು ಏನೂ ಸಾಲದು !
ನನ್ನ ಶಬ್ದ ಭಂಡಾರವೆಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕದು !
ಹುಡುಕಿ ಹಿಡಿಯ ಹೋದಷ್ಟೂ ಪದವೇಕೆ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕದು?
ಕವಿತೆ ಬರೆಯ ಹೊರಟೊಡೆ ಎಲ್ಲರ ಕಾಡುವ ಭಾವವಿದು !!!??!!

(ಯಾರನ್ನ ಕಾಡುತ್ತೋ ಬಿಡುತ್ತೋ ನನ್ನನಂತೂ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಕಾಡ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ, ಬರೆಯೋಕೆ ಕೂತ್ರೆ ಓದಿದ್ದೆಲ್ಲ ಮರತೇ ಹೋಗುತ್ತೆ, ಪದಗಳೇ ಸಿಗುಲ್ಲ).

ಪ್ರಾರಂಭದ ಕಷ್ಟ

ನಾವು ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಗುಂಗಲ್ಲಿ ಒಂದೊಳ್ಳೆ ಹಾಡನ್ನ ಕೇಳ್ತಾ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಕಲ್ಪನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ, ನಮ್ಮ ಕಲ್ಪನೆ ಸಾಕಾರವಾದಂತೆ ನಾವು ಗುನುಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡು ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಬಂದು ನಿಂತಂತೆ ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಎಷ್ಟು ಪ್ರಫುಲ್ಲವಾಗುತ್ತೆ ಅಲ್ವಾ? ನಿಮಗೆ ಎಂದಾದರೂ ಅಂಥ ಅನುಭವ ಆಗಿದ್ಯಾ? 

ನಿಮಗ್ ಆಗಿದ್ಯೋ ಬಿಟ್ಟಿದ್ಯೋ, ನನಗಂತೂ ಇವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಆ ಥರ ಫೀಲ್ ಆಯ್ತು, ಬೆಳ್ ಬೆಳಗ್ಗೆನೆ ' ಒಂದು ಮುಂಜಾವಿನಲಿ' ಕೇಳ್ತಾ ಒಬ್ಳೇ ಹಾಯಾಗಿ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಅಲೆಯೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೆ, ಆಗಲೇ ಹೊರಗೆ ಸೋ..... ಅಂತ ಮಳೇನೂ ಶುರುವಾಗ್ಬೇಕೆ, ಆ ಹಾಡನ್ನ ಮತ್ತೆ ಮೊದಲಿಂದ ಪ್ಲೇ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ೧೦ ನಿಮಿಷ ಮಳೆನೇ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಹಾಯಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ (ನನ್ನ ಸೋಮಾರಿತನದ ದಿವ್ಯ ಹವ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದು). ಆಮೇಲೆ ಅದೇ ಗುಂಗಲ್ಲೇ ಹುಡುಕಾಟ ಶುರು ಮಾಡಿದಾಗ ಇಲ್ಲಿ ಒಂದೊಳ್ಳೆ ಬ್ಲಾಗ್ ಓದೋಕೆ ಸಿಗ್ತು, ಅರೆರೆ! ನನ್ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವಗಳನ್ನ ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಕಟ್ಟಿ ಕೊಡ್ತಿದಾರಲ್ಲ!  ಅನ್ನೋ ಫೀಲ್, ಮನಸ್ಸು ಫುಲ್ ಖುಷ್ ಆಗೋಯ್ತು. 

ಆ ಖುಷಿಯಲ್ಲೇ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ತನ್ನ ಮೊದಲನೇ ಪೋಸ್ಟ್ ಕಂಡಿದ್ದು. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೋಚಿದ್ದು ಅಂತ ಬ್ಲಾಗ್ ಕ್ರಿಯೇಟ್ ಮಾಡಿದಷ್ಟು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲ ಮನಸ್ಸನ್ನ ತೆರೆದಿಡೋದು. ಬ್ಲಾಗ್ ಕ್ರಿಯೇಟ್ ಮಾಡಿ ಹತ್ ಹತ್ರ ಒಂದು ವಾರ ಆಗ್ತಾ ಬಂದ್ರೂ ಏನ್ ಬರೀಲಿ ಅಂತಾನೆ ತೋಚಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಈ ಬಜಾಜ್ ಸ್ಕೂಟರ್ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಾನೂ ಒಂಥರಾ ಹಾಗೆ, ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಸ್ಟಾರ್ಟಿಂಗ್ ಪ್ರಾಬ್ಲಂ. ಆದ್ರೆ ಒಂದ್ಸಲ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಆದ್ರೆ ಆಮೇಲೆ ಏನೂ ಟ್ರಬಲ್ ಇರುಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಇಂಜಿನ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಆಗೋಕೆ ಒಂದೊಳ್ಳೆ ಫುಯೆಲ್ ಬೇಕಿತ್ತು ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಅದು ಇಂದು ಮುಂಜಾನೆ ಸಿಕ್ತು. ಯಾವ ವಿಷಯದಿಂದ ಶುರು ಮಾಡ್ಲಿ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಮಾಡ್ತಾ ದಿನ ದೂಡ್ತಿದ್ದೆ. ಇವತ್ತು ಮಿಂಚು ಹೊಡೆಯೋ ಥರ ಫಟ್ ಅಂತ ನಾನ್ ಬ್ಲಾಗರ್ ಆಗಿದ್ ವಿಷ್ಯಾನೆ ಹಂಚಿಕೋಬಹುದಲ್ವಾ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಆಗ ಮೂಡಿದ್ದೇ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಂಗ್ ಹಿಷ್ಟರಿ.

(ನಾನ್ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರಿತಿರೋ History ಪದ ಸರಿಯಿದೆಯಾ, ನನಗ್ಯಾಕೋ ಅನುಮಾನ. ಆದರೆ ಹಾಗಂತ ಪ್ರತಿಸಲ ಇತಿಹಾಸ ಅಂತ ಅಷ್ಟುದ್ದ ಟೈಪ್ ಮಾಡೋಕೂ ಬೇಜಾರು).

Friday, 26 August 2011

ನನ್ ಬ್ಲಾಗಿಂಗ್ ಹಿಸ್ಟರಿ - ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ

ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಗೀಚೋಕೆ ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಈ ತಾಣ ಬಳಸಬಹುದೇ ಅಥವಾ ಬೇಡವೇ ಅನ್ನೋದೇ ಒಂದು ತೀರದ ಗೊಂದಲ. ಸದಾ ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳು, ನನ್ನ ತುಡಿತಗಳು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಾಚೆ ಎಲ್ಲೂ ಹೋಗಿಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ನನ್ನ ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದೇನೋ ಅಷ್ಟೇ. ಆದರೆ ಕೆಲವಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳನ್ನ, ವಿಚಾರಗಳನ್ನ ಬೇರೆಯವರೊಡನೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿದಾಗ ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರು ಸಿಗದೇ ಒದ್ದಾಟವೆನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ಆಗ ಮೂಡಿದ್ದೇ ಈ ಐಡಿಯಾ. 

ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ನಾನು ಬ್ಲಾಗರ್ ಆಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಅಂತ ಹೇಳ್ಕೋ ಬೇಕು (ಸುಮ್ನೆ ಬ್ಲಾಗ್ ಅಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದೆ ಗೀಚಿದ್ರೂ ಬ್ಲಾಗರ್ ಅಂತಾರೆ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದೀನಿ, ತಪ್ಪಿದ್ರೆ ತಿದ್ಬಿಡಿ). 

ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಮೊದಲು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆಯೋದು ತೋರಿಸೋ ತನಕ ನನಗೆ ಇದರ ಗಂಧಗಾಳಿನೂ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಇತಿಹಾಸ, ಸಂಸ್ಕೃತದ ಬಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆ ನಾಲೆಡ್ಜ್ ಇದೆ. ನಾನು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೀಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಅವನಾಸೆ. ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಅತ್ಯುತ್ಸಾಹದಿಂದ, ಏನೋ ದೊಡ್ಡ ಇತಿಹಾಸಜ್ಞಳಾಗಿ ಹೋಗ್ತಿನೇನೋ ಅನ್ನೋಥರ ಒಂದಲ್ಲ ಅಂತ ಎರಡೆರಡು ಬ್ಲಾಗ್ ಕ್ರಿಯೇಟ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಸಾಹಸಕ್ಕಿಳಿದೆ. ಮೂರು ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡೋಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಉತ್ಸಾಹ ಎಲ್ಲ ಜರ್ರ್ ಅಂತ ಇಳಿದೋಯ್ತು. ಆ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯೋಕೆ ಆಳವಾದ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತೆ, ಹೀಗೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೋಚಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಿ ಗೀಚೋಕ್ಕಾಗುಲ್ಲ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಿ ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಿ ನಾನ್ ಬರೆಯೋಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ, (ನನ್ನ ಸೋಮಾರಿತನ ನನಗೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಬರೆಯೋಕೆ ಅವಕಾಶಾನೇ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ). ಆ ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಅಲ್ಪವಿರಾಮ ಬಿದ್ದಿದೆ, ಅಲ್ಪವಿರಾಮ ಅಲ್ಪವಾಗೇ ಇರುತ್ತೋ ಅಥವಾ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಅದು ಪೂರ್ಣ ಆಗದೆ ಇರೋ ಥರ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಸುಮಾರು ದಿನಗಳಿಂದ ಅಂದುಕೊಳ್ತಿದೀನಿ, ಆದ್ರೆ ಮನಸ್ಸು ಯಾಕೋ ಮುದುರಿ ಕುಳಿತು ಬಿಟ್ಟಿದೆ.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ್ಮೇಲೆ ಶುರುವಾಯ್ತು ನನ್ನ ಹೊಸ ಹುಚ್ಚು. ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಪಿಶಾಚಿಯಂತೆ ಹುಡುಕಿದ್ರೂ ಸಿಗದಿರೋ ಕೆಲ ಕನ್ನಡ ಭಾವಗೀತೆಗಳ ಸಾಹಿತ್ಯ ನಾನೆ ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹಾಕಬಾರದು ಅನ್ನೋ ಯೋಚನೆ ಬಂದಿದ್ದೇ ತಡ ಶುರುವಾಯ್ತು ನನ್ನ ಭಾವಗೀತೆಗಳ ಕೃಷಿ. ಈ ಮೂಲಕವಾದರೂ ಕನ್ನಡಮ್ಮನ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಹಾಗಾಯ್ತು (ಕನ್ನಡಮ್ಮನ ಸೇವೆ ಅನ್ನೋಕ್ಕಿಂತ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬರೆಯೋದಕ್ಕಿಂತ ಬೇರೆಯವರ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸಂಕಲನ ಮಾಡಿ ಕಾಪಿ ಪೇಸ್ಟ್ ಮಾಡೋದು ಸುಲಭದ ಕೆಲಸ ಅನ್ನೋ ನನ್ನ ಸೋಮಾರಿತನ ಇಲ್ಲೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತು). ಜೊತೆಗೆ ಗೆಳತಿಯೂ ಕೈಜೋಡಿಸಿ ಕೆಲಸ ಇನ್ನೂ ಸುಲಭ ಆಗೋಯ್ತು. ಬಹುಶಃ ಅದೊಂದೇ ನಾನು ರೆಗ್ಯುಲರ್ ಆಗಿ ಅಪ್ ಡೇಟ್ ಮಾಡ್ತಿರೋ ಬ್ಲಾಗ್ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಎಲ್ಲಾ ಬ್ಲಾಗನ್ನೂ ಅಪ್ ಡೇಟ್ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಆಸೆಯೇನೋ ಇದೆ, ಆದರೆ ಸಮಯಾನೆ ಸಾಲ್ತಿಲ್ಲ.

ಇದು ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಂಗ್ ಹಿಸ್ಟರಿ. ಸದ್ಯಕ್ ಇಷ್ಟೇ.

(ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪದಗಳನ್ನ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯೋದು (ಟೈಪ್ ಮಾಡೋದು) ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಕಣ್ರೀ, ಸ್ಪೆಲ್ಲಿಂಗ್ ಏನೋ ಟೈಪ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಅದಿನ್ನೇನೋ ತೊಗೊಳುತ್ತೆ, ಯಾರಾದ್ರೂ ಅನುಭವಸ್ಥರು ಇದ್ದರೆ ಗೈಡ್ ಮಾಡ್ರಿ).